Our Common Task: Climate Protection
Całkowita ilość czynników chłodniczych obliczona w ekwiwalencie CO₂ będzie corocznie zmniejszana w nadchodzących latach zgodnie z systemem kwotowym.
Rozporządzenie w sprawie F-gazów ogranicza stosowanie różnych czynników chłodniczych. Wyjaśniamy tło tych przepisów oraz, co należy wiedzieć na ten temat i jak możemy pomóc w konwersji systemu chłodzenia.
Długo dominujące fluorowęglowodory (CFC, HCFC i HFC) gwarantują wysoki poziom efektywności i bezpieczeństwa przy niskich kosztach. Jednak chlorofluorowęglowodory (CFC) i wodorochlorofluorowęglowodory (HCFC) przyczyniają się do zubożenia warstwy ozonowej, a fluorowęglowodory (HFC) do globalnego ocieplenia. W odpowiedzi na zubożenie warstwy ozonowej atmosfery spowodowane przez CFC i HCFC protokół montrealski nakazał wycofanie CFC i HCFC w 1987 roku. Protokół ten stał się pierwszym wielostronnym porozumieniem środowiskowym z prawdziwie globalnym zasięgiem.
Geneza powstania przepisów w sprawie F-gazów
Od czasu ich zastosowania na początku lat 90. HFC szybko stały się dominującą grupą gazów fluorowanych (F-gazów). W świetle negatywnego wpływu na klimat, HFC zostały uwzględnione w protokole z Kioto (1997) Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatycznych (UNFCCC) w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.
Celem pierwszego rozporządzenia (WE) nr 842/2006 w sprawie F-gazów było ograniczenie, zapobieganie, a tym samym redukcja emisji fluorowanych gazów cieplarnianych objętych protokołem z Kioto poprzez nakaz poprawy szczelności sprzętu i zoptymalizowany odzysk. Było to skuteczne w przypadku surządzeń stacjonarnych i środków transportu. Dyrektywa MAC 2006/40/WE reguluje jedynie emisje z systemów klimatyzacji w pojazdach silnikowych.
Umowa paryska
Potencjalne oszczędności tych działań nie były jednak wystarczające , aby zrealizować cele klimatyczne UE zgodnie z redukcją emisji określoną w protokole z Kioto. W związku z tym, po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski (PE) i Radę, rozporządzenie (UE) nr 517/2014 w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylające rozporządzenie (WE) nr 842/2006 zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE 20 maja 2014 roku (L150/195) i weszło w życie 1 stycznia 2015 roku.
W 2015 roku na 21. Konferencji Stron UNFCCC przyjęto porozumienie paryskie. Celem jest utrzymanie globalnego ocieplenia znacznie poniżej 2°C – i kontynuowanie wysiłków na rzecz ograniczenia go do 1,5°C. Według najnowszych badań długoterminowy cel dotyczący temperatury wymagałby osiągnięcia szczytu globalnej emisji gazów cieplarnianych do 2020 roku, a następnie zredukowania do zera przed końcem stulecia. Aby ograniczyć ocieplenie do 1,5°C, redukcja do zera musi nastąpić około roku 2050. Dotyczy to oczywiście również wodorofluorowęglowodorów (HFC).
Najbardziej bezpośrednia forma prawa UE. Po przyjęciu rozporządzenie jest prawnie wiążące w państwach członkowskich UE. Jest ono równoważne z prawem krajowym.
Każde państwo członkowskie musi osiągnąć określone cele. Władze krajowe muszą dostosować swoje przepisy, aby osiągnąć te cele.
The 2030 Climate and Energy Framework
Three key targets for 2030:
- At least 40 % cuts in greenhouse gas emissions (from 1990 levels)
- At least 32 % share for renewable energy
- At least 32,5 % improvement in energy efficiency
The EU Must Move On
In response to the rapid increase of greenhouse gas emissions, the 197 parties to the “Montreal Protocol” adopted the “Kigali Amendment” in 2016 to cut the production and the consumption of hydrofluorocarbons (HFCs). It entered into force on 1 January 2019. The phase down of HFC refrigerants under this amendment has the potential to avoid up to 0.1˚C of warming by 2050 and up to 0.4℃ by 2100. Global implementation of the “Kigali Amendment” would prevent up to 80 billion tons of CO₂ equivalent of emissions by 2050. With a step-by-step approach to 2030 (you see on the left). The industrialized countries started in 2019, while most developing countries will start their freeze and phase-down in 2024.
The solution for a successful and thorough phase-down of HFCs with energy efficiency benefits is to replace these substances with refrigerants having low global warming potential (LGWP). For developing countries, this means transitioning from hydrochlorofluorocarbons (HCFC) directly to LGWP refrigerants without taking the uneconomical and environmentally hazardous detour via HFCs with high GWP.
Representatives of the EU member states and the EU Parliament agreed on April 21, 2021, to tighten the initially defined climate target for 2030. Then the EU’s greenhouse gases are to be reduced by at least 55 percent below the 1990 level. Previously, the milestone target was a 40 percent reduction in greenhouse gases, but this is not enough to achieve climate neutrality in 2050. Then, almost all greenhouse gases are to be avoided or stored. This will require a comprehensive transformation of the economy towards renewable energies and emission-free production processes over the next 30 years.
Stopniowa redukcja F-gazów
Obecne rozporządzenie z 2014 roku (EU 517/2014) dotyczące gazów fluorowanych, obowiązujące od stycznia 2015 roku, zakazuje stosowania czynników chłodniczych o GWP powyżej 2,500, ogranicza czynniki chłodnicze o wysokim GWP w niektórych zastosowaniach i wprowadza wycofywanie fluorowanych gazów cieplarnianych (F-gazy). Ponieważ nie jest to jeszcze wystarczające, aby osiągnąć ambitny cel neutralności klimatycznej do 2050 roku, dyrektywa jest obecnie poddawana dalszej analizie.
Rozporządzenie zostało już w wielu punktach uzupełnione, a jego zastosowanie znacznie zaostrzone. Główną zmianą jest ocena systemu według potencjału tworzenia efektu cieplarnianego (GWP) i ilości napełnienia (kg) w systemie. Iloczyn tych czynników określany jest jako „ekwiwalent CO₂” i jest decydującym parametrem przy ocenie systemu chłodniczego, sprawdzaniu szczelności i uzupełnianiu serwisowym.
Rozporządzenie wymaga ograniczenia wycieków za pomocą wszelkich dostępnych środków technicznych i ekonomicznych. Przy ładunku czynnika chłodniczego wynoszącym 5 ton lub więcej ekwiwalentu CO₂, system chłodniczy musi zostać przetestowany pod kątem szczelności. Wyłączone są hermetycznie zamknięte systemy o ilości mniejszej niż 10 ton ekwiwalentu CO₂.
Znacznie surowsze zasady
W porównaniu z rozporządzeniem z 2006 roku (WE 842/2006) w sprawie F-gazów, wersja z 2014 roku (UE 517/2014) narzuca bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące systemów chłodniczych zawierających fluorowane gazy cieplarniane w odniesieniu do
- regularnych kontroli szczelności
- odzysku cieczy
- szkoleń
Redukcja czynników chłodniczych
Od 1 stycznia 2020 r. w nowych układach chłodniczych zakazane jest stosowanie fluorowanych gazów cieplarnianych o współczynniku ocieplenia globalnego wynoszącym 2500. Ponadto zabrania się serwisowania lub konserwacji tych czynników chłodniczych w systemach z ładunkiem czynnika chłodniczego wynoszącym 40 ton lub więcej w ekwiwalencie CO₂. W praktyce dotyczy to czynnika chłodniczego R404A. Czynnik chłodniczy przetworzony lub poddany recyklingowi można nadal stosować do 1 stycznia 2030 r., pod warunkiem, że pochodzi z tego samego zakładu.
Kluczowym elementem ograniczania zużycia HFC są technologie chłodnicze i klimatyzacyjne wykorzystujące prawdziwie zrównoważone alternatywy, takie jak naturalne czynniki chłodnicze, np. amoniak (NH3), dwutlenek węgla (CO₂) i węglowodory (HC). Te czynniki chłodnicze o bardzo niskim potencjale globalnego ocieplenia (LGWP) maksymalizują korzyści dla środowiska. Naturalne czynniki chłodnicze zyskują na znaczeniu jako skuteczne, długoterminowe rozwiązanie w wielu zastosowaniach, w których wyeliminowano luki w zakresie kosztów, efektywności energetycznej i wymogów bezpieczeństwa.
Aby zmniejszyć ślad węglowy
Oferujemy najszerszą na rynku gamę sprężarek chłodniczych, pozwalającą na zastosowanie wielu technologii i czynników chłodniczych. Wspieramy wszelkie rozwiązania, pozwalające zabezpieczać żywność i chronić środowisko naturalne. Nasze kluczowe cele środowiskowe, zarówno dla nas, jak i dla naszych klientów, to minimalizowanie wpływu zmian klimatycznych poprzez odpowiedzialne korzystanie z energii i zmniejszanie śladu węglowego.
Zapobieganie emisji
Wykorzystanie czynników chłodniczych drastycznie się zmieni w ciągu najbliższych 15 lat. Warianty o wysokim GWP (takie jak R404A, R410A) niemal całkiem znikną z rynku. W 2030 r. wybór będzie się ograniczał do naturalnych czynników chłodniczych i innych opcji o niskim GWP. CO₂ będzie środkiem do wyboru w wielu zastosowaniach ze względu na jego liczne zalety. Zwłaszcza teraz, gdy udało nam się stosować go w zastosowaniach transkrytycznych – z nową transkrytyczną technologią sprężania spiralnego Copeland CO₂.
